اگر مسئولی بخواهد کاری را انجام دهد، می تواند. صحبت از احداث خیابان همایون بود و دکتر همایون، شهردار وقت، متعهد شده بود ظرف سه‌هفته خیابان را افتتاح کند. نهر آبی از آن منطقه می‌گذشت و کسانی برای آبیاری به آن نیاز داشتند؛ برای این‌که آن‌ها دچار مشکل نشوند، شهردار سه شیفت کارگر گذاشته بود که شبانه روزی کار می‌کردند؛

در چالوس یک نصفه‌دکان اجاره کردیم؛ شب‌ها را هم در مسافرخانه می‌خوابیدیم. حسن، چیزهایی از قنادی می‌دانست و می‌توانست گز درست کند. هرطور بود یک پاتیل فراهم کردیم؛ مواد اولیه را هم نسیه گرفتیم؛ همان صاحب مسافرخانه ضامن ما شد، آرد و شکر و مغز بادام و غیره را تهیه کردیم؛ خلاصه دکان را با دست خالی راه انداختیم. اول

زندگی چیز ساده‌ای نیست؛ انسان نمی‌تواند حتی برای یک آن غفلت کند. زندگی به کشاورزی می‌ماند؛ کشاورز اول می‌کارد، بعد مراقبت می‌کند، بعد برداشت می‌کند؛ در اصطلاح کشاورزی، این را می‌گویند «کِشت، داشت و برداشت». زندگی هم این‌گونه است، سه مرحله دارد؛ انسان باید دقت کند و برنامه‌ریزی داشته باشد، باید از آن‌چه می‌کارد مراقبت کند تا بتواند از آن

در سال ۱۳۳۴ انتخابات انجمن شهر در کرج برگزار شد؛ به نسبت جمعیت آن‌زمان باید پنج‌نفر به عضویت انجمن درمی‌آمدند. آن‌سال پدر من هم کاندیدا شده بود. عده‌ای از بزرگان شهر که سال‌ها در انجمن بودند، آن‌جا را ملک طلق خود می‌دانستند و مایل نبودند افراد جدید وارد شوند؛ از این‌جهت ما مبارزه‌ی سختی را پیش رو داشتیم. جمعا بیست‌ویک‌نفر